بــــاز آمــــــــد بهــــــــــــار و نــــامد او

چشــــــــــــــم در انتــظار روی نـــکو

باز جـــامی شــــــــــراب امیــــــــــدم

خالی از می شـــد و، شــکست سبو

باز سر سبـــــــز شد سبــــــزه به باغ

بر نگشت ســــــــــــرو من کنــــار جو

بازجوش شگوفــه است وعطر نسیم

لیــــــــک هیهــــــات نیست از وی بو

باز از اشـــــک های سوزانـــــــــــــم

رنجی عشقش به سینـــــــه کرد نمو

باز دورم نمود فتنــــــــــــــــــه فلک

باد بـــر چرخ فتنـــــــــــــــه جوی تفو

باز آن رنج هــــــــای پیهــــــــم و من

سر ِ تنهــــــــــایی و ســــــــــر ِ زانو

باز چون کفـــــری، نـو مسلمــــانی

قبله گـــــــم کرده رو کنـــم هر سو

بــــاز رازی ورا به غیـــــــــــــر خــدا

امپراطور به غیـــــــــــر هیــــچ مگو

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

1391/01/17

هجری خورشیدی سروده شده

احمد محمود امپراطور

در دهر همان دل که غمین زاد دل  ماست

آن دل کـه  کند  زنده گی آزاد   دل  ماست

آن رنجه دل و دل دهی و دل سوخته مائیم

آن دل که  بخوبان دل  خود  داد  دل  ماست

آن  دل که به  تو عهد  وفا  کرد  ز ما بود

آن دل  که  به  پای  تو  بافتـاد  دل  ماست

آن  دل  که ندانسته بخود  بردی  ز ما بود

آن دل  که  زعشقت شده بر باد دل  ماست

آن  دل که  بخورد خون درهجرتو ز ما بود

آن دل  کـه  به او کردهء  بیـداد دل  ماست

آن  خون دل ِ   رنگ حنا  داشت  ز  ما بود

آن دل  که  بدست تو نشد  شاد  دل  ماست

آن  دل که به  شادیء تو گشت شاد ز ما بود

آن دل  که تو کردی همه ناشاد دل  ماست

آن دل  که  گرفتی  تو دران جای ز ما بود

آن دل  که  درش روی تو بکشاد  دل  ماست

آن دل  که  فراموش  نمودی  تو  ز ما بود

آن دل  که و را بردی تو از یاد دل  ماست

آن دل  که  نمودی  به  تهء  پای  ز ما بود

آن دل  نگرفت  هیچ   گه  پنیاد دل  ماست

آن دل  که کدی  پاره ز کنگورچیء ما  بود

آن دل  که همان پاره به تو داد  دل  ماست
------------------------------
17-09-1377
هجری خورشیدی سروده شده است

فرستنده: احمد محمود امپراطور از افغانستان